چشم تو مژگان زد و تصویر گل پر رنگ شد

چشم تو مژگان زد و تصویر گل پر رنگ شد
مستی مضراب ما را مایۀ آهنگ شد

آب شد تن بر غبار آتش دل ، سوختم
بر تنم شولای آتش ریختی دل تنگ شد

منزلی از بی نشانی چیده بر دامن غبار
راه ما نزدیک بود افسوس صد فرسنگ شد

گوشۀ چشم تو در آواز نرگس شور بود
راک ماهور تو بر گیسوی سازم چنگ شد

سیر باغ دیگری کردم دلم پر خون شود
ریخت خون بر دامن و آیینه‌ام پر زنگ شد

شورعشقت شست دل را تا بهارم گل کند
اشک من در برگ گلها صاحب اورنگ شد

از شرارم جست و جو کن برق دیدار مرا
عاقبت از آتش عشقت نصیب سنگ شد
>
بهروز قزلباش